Nadat we onze puzzel hebben gepubliceerd was het wachten op de oplossing. We kregen meerdere inzendingen. Daaruit willen we er 2 toelichten. De eerste uitwerking is die van Elma Strohmayer, training manager/Sales Eanblement Banking bij Diebold Nixdorf. Een ander scenario is afkomstig van Annet van der Hulst en haar zoon. Die uitwerking vind je onder de bijdrage van Elma. Helemaal onderin dit artikel vind je hoe het werkelijke scenario terug.
Elma: “Ik ben er uit hoor. Het is zo helder als wat!”
“Het is al laat en de kerstman heeft haast om de laatste pakketjes te bezorgen, dus hij spoort het rendier aan om snel te gaan.
Veel mensen hebben gevraagd om het boek MICROLEARNING van Let’s Learn! Iets dta volgens de kerstman het perfecte cadeau is voor de feestdagen.
Zelfs de Bibliotheek heeft om een extra exemplaar gevraagd. een prima plek om te bezorgen is de computerruimte van de bibliotheek, immers dat is ‘de’ plek voor mooi microlearnings.
Wat de kerstman niet goed gezien heeft is dat Johannes nog in de bibliotheek was. niet achter de computer maar in het hoekje van de ruimte al lezend op de tablet en met wat mooie boeken naast zich. Frans en Mies hadden Johannes wel gezien en ook nog even staan praten over alle mooie microlearnings die uit waren gekomen. Omdat de kerstman nog vele presentjes heeft moeten bezorgen had hij niet goed in de gaten dat Johannes in het fijne hoekje zat.
De kerstman liet de pallet gauw naar binnen gaan en vloog gelijk weer door. Maar de pallet kwam precies op Johannes terecht en zijn mooie dromen over microlearnings en de bezorging van het boek heeft hij met de dood moeten bekopen….Arme Johannes.”
Annet haar uitwerking was anders:
Een heel uitgebreide uitwerking was die van Annet van der Hulst, zelfstandig onderwijskundig adviseur en coach: “Met enthousiasme heb ik gekeken naar je puzzel ‘Wie is de moordenaar?’. Heel leuk bedacht als opdracht zo in de kerstvakantie 😊”
Annet: “Zonder vaste regels heb ik bedacht wat er gebeurd zou kunnen zijn.”
“Zoals wel vaker zat Johannes Kapen ook deze dag in de computerruimte van de openbare bibliotheek. Nadat hij Frans en Mies Rozen gedag had gezegd op weg naar de ruimte, zocht hij op de computer naar nieuwe interessante microlearnings. Hij zag ook een hele doos met exemplaren van het boek ‘De kracht van microlearning’ van Helma van den Berg staan in de ruimte. Blijkbaar had de bibliotheek deze aangeschaft.
Even later zag Johannes dat er een man de ruimte binnen kwam. Hij kende die man ergens van, maar waarvan wist hij niet precies. Deze man keek met verbazing en ook verontwaardiging naar de doos met boeken van ‘De kracht van microlearning’. Hij haalde er een exemplaar uit en keek alsof hij het boek liever wilde vernietigen dan lezen. Johannes vroeg de man of er iets aan de hand was. De man antwoordde: “Wat een flutboek zeg, de bibliotheek koopt hier wel vele exemplaren van, maar van mijn boek willen ze geen enkel exemplaar hebben!”. Johannes, leergierig als altijd, werd benieuwd over welk boek dit zou gaan. Na zijn vraag antwoordde de man: ‘Leren doe je niet online’. Johannes wist ineens weer waarom hij de man vaag herkende: dit was natuurlijk Jan den Ouden! Jan stond regelmatig in vakbladen over leren als fervent tegenstander van alles wat met online leren te maken had. Het boek ‘Leren doe je niet online’ had Johannes uiteraard ook gelezen.
De twee gaan in gesprek
Johannes zag zijn kans om met Jan in gesprek te gaan over leren en meer specifiek over online leren. Hij wilde Jan laten zien welke microlearning hij op dat moment bekeek op de computer. Jan wilde hier niks van weten, hij gaf aan dat hij alleen boeken leest. Niet meer en niet minder. Jan wilde de ruimte weer verlaten. Johannes probeerde het gesprek toch verder aan te knopen en zie dat hij het boek van Jan gelezen had. Geïnteresseerd draaide Jan zich na even aarzelen toch om naar Johannes: ‘oh ja, wat vond je er dan van?’, vroeg hij.
Johannes, blij dat Jan bleef, gaf eerst wat complimenten over het doorzettingsvermogen van Jan en het harde werk dat hij had verricht voor het boek. Daarna kwam hij echter bij een heet hangijzer: op bladzijde 47 had Johannes namelijk een feitelijke onjuistheid in de theorie van Jan gevonden. Jan, die zijn boek altijd bij zich heeft, pakte het boek uit zijn aktetas tevoorschijn en sloeg het open op bladzijde 47. Daar stond zwart-op-wit dat er geen wetenschappelijk bewijs is vóór de effectiviteit van online leren. Johannes liet op de computer zien dat er echter vele onderzoeken zijn die dit tegenspreken. Jan kreeg het een beetje benauwd en dacht: “die vent hier weet er wel erg veel van en leest het ook wel erg nauwkeurig allemaal, dat moeten we niet hebben”. Jan, een beetje woest aangelegd, werd boos op Johannes: “nu moet je niet denken dat jij het beter weet dan ik hé! Weet je wel hoeveel werk dit heeft gekost!”.
Jan: “Weet je wel hoeveel werk dit heeft gekost!”
Johannes, beduusd door de harde toon van Jan, ging staan en probeerde Jan wat te bedaren, maar ook verder te gaan met het gesprek. Johannes houdt van eerlijkheid en van ontwikkeling en hoopt dat zowel Jan als hijzelf iets kunnen leren van dit gesprek. Een en ander loopt echter uit de hand en de heren gaan steeds harder praten en schreeuwen en gaan uiteindelijk zelfs op de vuist met elkaar. Op een gegeven moment duwt Jan Johannes heel hard, waardoor Johannes tegen de stenen bloempot naast de deur aanvalt: de pot breekt en er stroomt bloed uit Johannes’ hoofd. Jan schrikt zich een ongeluk, maar Johannes lijkt weer te gaan staan. Puf, gelukkig valt het mee, toch? Helaas, Johannes valt even verder toch op de grond: na controle door Jan, blijkt hij dood te zijn.
Jan: “Hoe kom ik hier weg?”
In paniek denkt Jan: “hoe kom ik hier weg? Ik ben straks verdachte van moord!”. In de verte hoort hij ook voetstappen richting de computerruimte komen. Hij kijkt snel om zich heen, neemt zijn aktetas mee (zonder zijn boek, want dat ligt nog naast Johannes op de grond) en verdwijnt door het schuifraam. Nadat hij het raam weer dichtschoof, zag hij de deur naar de computerruimte opengaan en Mies de ruimte binnenkomen: ze keek verschrikt naar het lichaam van Johannes!
Onze oplossing van de puzzel was:
1. Johannes heeft geen zelfmoord gepleegd.
2. Het is waarschijnlijk dat de moordenaar het trainingscentrum is binnengekomen en uitgegaan zonder opgemerkt te worden. Met al die feestdagen is het druk in een openbare bibliotheek, omdat veel mensen dan hun boeken halen en brengen.
3. Denk je dat Johannes LEREN DOE JE NIET ONLINE las toen hij werd aangevallen? Nee, de moord is gepleegd in de computerruimte. Daar verwacht je geen boeken. Bovendien was de heer Kapen een fervent snuffelaar op de computer.
4. De moordmethode had een zekere voorbereiding nodig. Dat zie je aan de aanwezigheid van de kleine kerstman. Een voorwerp dat je gewoonlijk niet op zak hebt bij een bezoek aan de bibliotheek.
5. Het geopende pakket naast het lichaam geeft aan hoe de moordenaar het moordwapen en de kerstman meebracht. Het moordwapen is helaas niet teruggevonden op het plaats delict.
6. Frans Rozen heeft geen motief voor de moord. Je vermoordt je gasten niet. Dat is een regel waar elke beheerder zich strikt aan houdt.
7. Voor Mies Rozen geldt hetzelfde antwoord als voor Frans (motief voor de moord)
8. De moordenaar heeft een exemplaar van LEREN DOE JE NIET ONLINE meegebracht. Dit is de computerafdeling, waar een lezer van boeken zich niet op zijn plaats gevoeld zou hebben.
9. Johannes Kapen was verdiept in een online learning toen hij vermoord werd. Anders zou het moeilijk zijn geweest hem te vermoorden, zonder sporen van een worsteling achter te laten.
10. Een motief voor de moord zou de wens voor publiciteit voor het boek kunnen zijn.
11. Daarmee wordt Jan de Oude ontmaskert als moordenaar. ach…. Hij kreeg aandacht voor zijn mening en voor het boek…. maar of hij het zo had bedacht????? Wij denken van niet.
De puzzel nog eens bekijken? Klik hier.
Andere puzzels doen? Dat kan in de puzzelcompetitie. Iedere eerste donderdag van de maand publiceren we een puzzel op LinkedIn.
