Gen Z is de generatie die na 1996 geboren is en in de huidige grillige tijd opgroeit. Social media, Fake news, erbij moeten horen, keuzestress, de wereld is het speelveld, het past er allemaal bij. Hoe kijkt Gen Z naar leren?

Wie zijn ze?

Gen Z is de generatie van Dare, Care en Share volgens Jos Ahlers, medeauteur van het net gepubliceerde boek GenZ verlangen naar verandering. Ze willen alles en wagen graag een gokje (Dare). Met Care doelt Ahlers op het besef van GenZ dat een doel en lange termijn belangrijker is dan de korte termijn of winst. Share staat voor het belang van het delen van zaken als een auto. Bezit wordt anders gezien doordat de wereld het speelveld is. Slim delen is een manier om in dat speelveld sneller mee te doen.

Mariëtte Hamer, voorzitter van de Sociaal Economische Raad noemt gen Z een generatie met hoge verwachtingen. Uit onderzoek van het jongere panel van de SER blijkt dat dit een generatie is die het voor het eerst sinds lange tijden minder gaat krijgen dan hun ouders. Door onze ingewikkelde maatschappij waarin alles dichtgeregeld is, zijn hun kansen minder goed. Ze verlaten later het vertrouwde nest, hebben op jonge leeftijd kans op een burn-out, krijgen later een vast contract, kopen later een huis, starten later een gezin. Ze doen alles later dan de vorige generaties.  Het is een generatie met minder rooskleurige vooruitzichten dan hun ouders. Als de Zetter daarnaast ook nog eens opgroeit in een gezin dat geen groot netwerk heeft, dan zijn alle seinen voor achterblijven aanwezig. In deze generatie wordt het gat groter tussen mensen die het goed doen en mensen die aan de hele andere kant van de succes ladder knokken voor hun overlevingskansen.

Waar heeft Gen Z een hekel aan?

Gen Z is communicatief sterk en wil meedoen. Doordat ze niet alles meehebben moeten ze hard knokken. Dit brengt spanningen met zich mee: ga ik het wel redden? Kan ik wel bereiken wat ik wil bereiken? En dat maakt dat ze minder krachtig zijn. Twijfel verzwakt immers. Als je weet dat een Zetter een grondige hekel aan hiërarchie heeft, dan snap je dat het botst met veel traditionele organisaties en banen. Volgens Ahlers is dit ook de reden dat hiërarchische organisaties moeite hebben met het werven van jonge mensen.  

Diversiteit en inclusie

Gen Z is een afspiegeling van de Nederland: een multicultureel land. Maar generatie X ziet dit niet, omdat hun beeld van Nederland is ontstaat toen zij opgroeide. Deze generatie (geboren tussen 1965 en 1979) heeft haar beeld nog niet bijgesteld naar de huidige multiculturele umwelt. Het lastige is dat deze generatie wel aan de macht is. Gen Z heeft daar last van. Gen X moet zorgen voor inclusie, maar ze beseffen de noodzaak ervan niet. Volgens Maarten Brand is diversiteit de mix van achtergronden, seksuele oriëntatie, sekse en ga maar door. Inclusie is volgens hem hoe je deze verscheidenheid inzet en benut binnen je organisatie. Dat je daar betere organisatieresultaten door krijgt is al meerdere malen bewezen in onderzoeken. Maar doordat gen X niet weet hoe, krijgt een groot deel van gen Z niet de kansen die ze nodig hebben om een goede positie te krijgen.

Komen ze wel aan de bak in een gen X organisatie, dan is de grote vraag of ze mee mogen doen. Brand formuleert dat mooi met de uitspraak: ‘Inclusie staat voor of je mee mag dansen’. Gen Z wordt vaak binnengehaald om diversiteit te krijgen, maar mag niet mee beslissen. Dat is de dood in de doofpot. En als de Zetter dan vertrekt, dan voldoet hij weer aan de vooringenomen beelden van gen X.  

Gen Z wil een leven lang leren

Gen Z is met alles later dan de generaties voor ze. Dat maakt onzeker en doet afbreuk aan de kracht van de generatie. Leren doen ze redelijk snel en het goede is dat ze ook snappen dat in onze complexe wereld, een leven lang leren een must is om te overleven. Voor gen Z is dat een no-brainer. Mits het niet onnodig lang duurt en je kunt leren wat je nodig hebt in je werk. Microlearning, e-Learning, klassikale training, een op een coaching, intervisie alles wat beschikbaar is willen ze inzetten. Ze zijn gewend om te kiezen, maar kennen ook de term Keuzestress. Toch willen ze kiezen als het gaat om leren. Een organisatie moet aan gen Z een mix van leervormen aanbieden om aan te sluiten bij de behoeften van gen Z. Ze kiezen dan zelf voor de vorm die past. Is het een microlearning voor het snel opzoeken hoe het kopieerapparaat bijgevuld moet worden, of een e-learning over een ziektebeeld. Of een training om een nieuwe handeling te leren. De toekomst is aan Z en leren is daar een constante in, waarvan wij ze als oudere generaties niet hoeven te overtuigen.

Geschreven door Helma van den Berg

Inspiratiebronnen:

• Congres The Future is aan Z Hogeschool InHolland Rotterdam, 23 januari 2020
• Mariette Hamer, key note speaker tijdens congress The Future is aan Z, 23 januari 2020
• Workshop Maarten Brand, Diversiteit & Inclusie tijdens congres The Future is aan Z, 23 januari 2020
• Ahlers, Jos & Boenders, René; Gen Z Verlangen naar verandering, Bertram + de Leeuw Uitgevers, 2019

Meer lezen over generaties en hun manier van leren? Dit zijn artikelen over de andere generaties:
Millenials binden met microlearning
Generatie X en microlearning: een gouden combinatie
Microlearning sleutel tot revival hippies